صدای شکستن قلبم را نشنیدی چون غرورت بیداد می کرد اشکهایم را ندیدی چون محوتماشای باران بودیولی امیدوارم آنقدر در آیینه مجذوب نشده باشی که حداقل زشتیدیو خود خواهیت را ببینی باشد که با دیگران چنان نکنی که با من کردی.
